Een vaak voorkomende aangezichtsafwijking

Een gespleten lip, bovenkaak en/of verhemelte (schisis), heeft ingrijpende gevolgen voor het leven van een kind en volwassene. Buiten de stigmatiserende uiterlijke kenmerken aan lip en neus, is vaak sprake van een gestoorde tand- en spraakontwikkeling. Ook het eten en het gehoor kunnen problemen opleveren.

De behandeling van schisis is gericht op herstel van vorm én functie van het aangedane gebied (lip, neus, kaak, verhemelte, keel, oren).

In meer uitzonderlijke gevallen kan er sprake zijn van verdere afwijkingen van schedel en aangezicht of van syndromen waarbij andere organen aangedaan zijn.

Medische ingrepen zijn nodig om te voorkomen dat geestelijke of lichamelijke problemen ontstaan of erger worden.

Oorzaak en behandeling

Schisis ontstaat meestal door een combinatie van oorzaken. Bijvoorbeeld door een genetische (familiaire) verstoring of door een verstoring in de eerste twaalf weken van de zwangerschap, wanneer het gezicht van de baby zich vormt.

Bij een normale ontwikkeling tijdens de zwangerschap, groeien verschillende delen van het gezicht naar elkaar toe. Bij 1 tot 2 op de 1.000 baby’s gebeurt dit niet goed. De bovenlip, de bovenkaak en/of het verhemelte sluit niet helemaal aan. De spleet die hierdoor ontstaat, heet schisis. Op een echo is het vaak al mogelijk om een lipspleet tijdens de zwangerschap te zien.

Bij de behandeling van schisis zijn veertien specialismen betrokken. Dit zijn Plastische Chirurgie, Neurochirurgie, Kaakchirurgie, KNO, Oogheelkunde, Orthodontie, Klinische genetica, Kindergeneeskunde, Psychologie, Medisch Maatschappelijk werk, Logopedie, Anesthesiologie en Radiologie.

Kinderen met schisis worden al vanaf de geboorte volgens een vast en beproefd protocol behandeld en begeleid.