Aangeboren aangezichts- en schedelafwijkingen zijn zeer divers van aard en ernst, maar kunnen grote gevolgen hebben voor de ontwikkeling van een kind. Voorbeelden hiervan zijn: aangezichtssyndromen met onderontwikkelde oogkassen en bovenkaak en de beter bekende schisis (hazenlip). Chirurgie van deze afwijkingen vindt in principe al plaats op jonge leeftijd, om te voorkomen dat er zowel geestelijke als lichamelijke problemen ontstaan of erger worden. Als voorbeeld kan genoemd worden het voorkomen van blindheid, ademhalingsproblemen, spraakstoornissen en ernstige hoofdpijn. Gezien de vaak abnormale groei van de schedel of het aangezicht is het niet ongebruikelijk dat er bij deze kinderen in de loop der jaren meerdere ingrepen nodig zijn om tot een zo goed mogelijk eindresultaat te komen.
Aanlegstoornissen van alleen het schedeldak (craniosynostose)
Aangeboren groeistoornissen van de schedel leiden, bij uitblijven van therapie, vaak tot ruimtetekort in het hoofd. Dit kan de hersenontwikkeling negatief beïnvloeden en problemen veroorzaken, variërend van hoofdpijn tot blindheid. Kinderen kunnen zelfs aan deze stoornissen overlijden. Ze worden dan ook dikwijls al op jonge leeftijd geopereerd, waarbij het volume en de vorm van de afwijkende schedel worden hersteld. Ondanks deze operaties bij aangeboren afwijkingen kan de groei van de schedel alsnog abnormaal blijven verlopen. De ontwikkeling wordt dan ook in de loop der jaren nauwlettend in de gaten gehouden. Tot op volwassen leeftijd blijven deze kinderen onder controle van de specialist.
Syndromale afwijkingen van schedel en aangezicht
Er zijn vele syndromen bekend die gepaard gaan met aanlegstoornissen van de schedel en het aangezicht (zoals de oogleden, de neus of de boven- en onderkaak). Kinderen met deze aandoeningen komen in de loop van hun gestoorde groeiproces vaak in de problemen. Basisbehoeften zoals eten, zien en ademen zijn soms ernstig beperkt. Een craniofaciaal team behandelt deze kinderen intensief en met ‘state of the art’-technieken. Behalve aandacht voor hun lichamelijke problemen krijgen zij ook psychosociale begeleiding.
Schisis van lip en/of verhemelte
Een gespleten lip en/of verhemelte heeft ingrijpende gevolgen voor het leven van een mens. Buiten de stigmatiserende uiterlijke kenmerken aan lip en neus is vaak sprake van een gestoorde tand- en spraakontwikkeling. De behandeling is daarom gericht op herstel van vorm én functie van het aangedane gebied (lip, neus, kaak, verhemelte, keel, oren). Kinderen met schisis worden vanaf de geboorte volgens een vast en beproefd protocol behandeld en begeleid.
